دانشجویی به خاطر پروژه ای که ارائه داد ، مفتخر به دریافت جایزه اول شد. او از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستی برای مهار سخت یا حذف یک ماده شیمیایی به نام « دی هیدروژن مونو کسید» را امضا کنند. دلایل او برای این درخواست ، از این قرار بود :

1 . مقدار زیاد آن باعث استفراغ می شود.

2 . یکی از اصلی ترین عوامل جو گلخانه ای کره زمین است.

3 . وقتی که به صورت بخار باشد ، باعث سوختگی شدید می شود.

4 . استنشاق تصادفی آن مرگ آور است.

5 . از عوامل اصلی فرسایش اجسام است.

6 . روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی می گذارد.

7 . محققان  هیدروژن مونو کسید را در تمامی غدد سرطانی یافته اند.

از آن 50 نفر ، 43 نفر دادخواست را امضا کردند. 6 نفر نظر خاصی نداشتند و فقط یک نفر می دانست که ماده شیمیایی « دی هیدروژن مونو کسید » همان آب است.

عنوان پروژه این بود : « ما چقدر زود باور هستیم ! »